‘Into the quiet’/ ‘I mewn i’r tawelwch’
Seeing that some areas of previously snow filled landscapes are now changed completely with the advent of warmer temperatures, snow, in itself, has somehow become more precious (to those who enjoy it particularly). The feeling of the painting ‘Into the quiet’, hopes to portray both a sense of discovery of the peaceful element of snow and yet the potential loss of it’s untouched ‘being’ or surface. This invites a sense of wonder, as there are no footprints, either human or animal and it is neatly contained within one field. It could be perceived as having more esteem in it’s rarity- visitors walk on the track, but go no further to view it, as though a fragile object on display.
‘I mewn i’r tawelwch’
Mae gweld bod rhai ardaloedd o dirweddau, a oedd eisoes yn llawn eira, bellach wedi newid yn llwyr gyda dyfodiad tymereddau cynhesach, mae eira, ynddo’i hun, rywsut wedi dod yn fwy gwerthfawr (i’r rhai sy’n ei fwynhau yn arbennig). Mae teimlad y paentiad ‘I mewn i’r tawelwch’, yn gobeithio portreadu ymdeimlad o ddarganfod yr elfen heddychlon o eira ac eto’r posibilrwydd o golli ei ‘fodolaeth’ neu ei arwyneb anghyffyrddedig. Mae hyn yn creu ymdeimlad o ryfeddod, gan nad oes olion traed gan bobl nac anifeiliaid ac mae wedi’i gynnwys yn daclus mewn un cae. Gellid ystyried bod ganddo fwy o barch yn ei brinder- mae ymwelwyr yn cerdded ar y trac, ond ni fyddant yn mynd ymhellach i’w weld, fel petai’n wrthrych bregus yn cael ei arddangos.
